Autosport met Austin Healey en Triumph TR6 (video)

Triumph TR 6  en Austin Hayly

Twee roadsters met zescilinder

Twee roadsters met zescilinder. Brits. Geboortejaar 1957 versus 1975. Generaties met botsende karakters; de behoudende fifties tegen de wilde seventies. Weet de jeugd het weer eens beter? Twee roadsters met een Nederlandse vechten het uit op bochtenparadijs Madeira.

Onder de motorkap was het verschil tussen Triumphs TR4 en TR5 groot: de viercilinder met carburateur had plaatsgemaakt voor een ingespoten zes-in-lijn. Uiterlijk waren de veranderingen echter lang niet zo schokkend. Maar met de komst van de Triumph TR6 in januari 1969 werd ook dat weer gecompenseerd. 

De 2.498 cc zescilinder leverde 150 pk. Tenminste: als de auto geleverd werd aan deze kant van de oceaan, want alle Amerikaanse versies moesten het met een stuk minder vermogen doen: 104 pk. Dit was met name te danken aan de strengere Amerikaanse eisen voor uitstoot. TR6-en hadden in de VS bovendien nog een carburateur in plaats van brandstofinjectie. Na 1973 (het jaar van de oliecrisis) werd de continentale TR6 trouwens ook minder sterk en moest-ie het met 125 pk’s doen dankzij een nieuw brandstofinjectiesysteem en veranderde nokkenas. 

Opvallend is ook de spoiler onder de voorbumper die vanaf dat jaar werd gemonteerd. Nuttige opties waren een overdrive en een stalen hardtop die leverbaar waren tot het model werd opgevolgd door de TR7 in 1976. Het overgrote merendeel van de 94.619 gebouwde Triumphs TR6 ging naar Amerikaanse klanten en heel veel van de auto’s die bij ons rondrijden komen daar ook weer vandaan.

Austin-Healey

Nadat coureur Donald Healey een contract had getekend met Austin om samen een sportwagen te gaan bouwen, was de Austin-Healey 100 in 1954 een feit. Deze oerversie van wat een enorme verkoophit zou worden, kwam nog met een 2.660 cc viercilinder motor, maar een zescilinder was er al vanaf 1956: de 100/6. Nog eens drie jaar later verscheen de

Austin-Healey 3000, die dankzij zijn nieuwe zescilinder lijnmotor met een inhoud van bijna drie liter (2912 cc) al snel de bijnaam ‘Big Healey’ kreeg. 



De Big Healey 
Het vermogen was 124 pk waarmee de top rond de 185 km/h lag, maar stevig opgevoerde fabrieksauto’s werden al snel ingezet in races en – vooral – rallys.

 http://janwib.blogspot.nl/2013/12/austin-healey-prachtige-sportwagen-video.html

 In die tak van sport wisten de grote Healeys binnen korte tijd een enorme reputatie op te bouwen. De auto kwam met schijfremmen rondom en desgewenst een piepklein bankje achterin. Op de optielijst vond je verder onder andere nog een overdrive, een kachel, een gelamineerde voorruit, tweekleurige lak en een hardtop. In 1961 kwam de 3000 Mk2 die in eerste instantie was uitgerust met niet twee, maar drie SU carburateurs, met 8 pk’s extra. Ook waren er nu een bolle voorruit en draai- in plaats van schuifruitjes. Weer twee en een half jaar later volgde de 3000 Mk3 die dankzij verdere modificaties met 150 pk kwam. Van de rasechte sportwagen die de 100 was, was de auto in 3000 Mk3-uitmonstering nu in een super-de-luxe zwaargewicht veranderd.